Jak się przygotować ?

Przed wyruszeniem:

1.  Jako pielgrzym będziesz na szlaku poruszać się jedynie z lekkim bagażem podręcznym, rzeczy przydatne na noclegach pojadą ciężarówką. Plecak powinien być wygodny i w miarę możliwości wodoodporny.

2. Zaopatrz się w wygodne obuwie – turystyczne nad kostkę (zakładane na grube skarpety) oraz sandały. Buty muszą być nieco większe niż normalnie. Tak aby pomieściły stopę ubraną w dwie skarpety.

3.  Zabierz ze sobą kilka par cienkich i grubych skarpet.

4.  Zabierz ze sobą: krótkie (do kolan) i długie spodnie, przybory do mycia, pidżamę, ciepły sweter lub polar, kurtkę, śpiwór i karimatę.

5. Oczekując na pielgrzymkę chodź jak najczęściej na wycieczki za miasto, będzie to odpowiednia zaprawa, przy okazji masz szansę rozchodzić buty. Jeśli masz kłopoty ze zdrowiem skonsultuj swoje wyjście na pielgrzymkę z lekarzem. Jeśli regularnie zażywasz leki, to weź ze sobą ich zapas. Poinformuj służbę medyczną, gdyby coś się Ci działo - będą wiedzieć o co chodzi.

6.  Przed pielgrzymką przystąp do Sakramentu Pokuty.

7.  Przed wyruszeniem przemyśl intencję w jakiej zamierzasz się modlić.

W drodze:

1.  Do bagażu podręcznego zabieramy: dokumenty, pieniądze, śpiewnik pielgrzymkowy, różaniec, czapkę lub kapelusz przeciwko słońcu, kubek, łyżkę, scyzoryk, wodę, dwa bandaże elastyczne, calcium, wodę utlenioną oraz sterylne igły do strzykawki do przebijania pęcherzy na stopach, ceratowy płaszcz przeciw deszczowy,  wielu pielgrzymów zabiera karimatę aby móc położyć się podczas postojów.

2.  Pielgrzym: zawsze wstaje rano; ponieważ rano jest zimno, zakłada na siebie mnóstwo ubrań, nie jest świadom, że kiedy wzejdzie słońce będzie to wszystko musiał włożyć do małego podręcznego plecaczka i nieść; je śniadanie w marszu lub na pierwszym postoju, herbatę czerpie kubkiem z garnków ustawionych przy drodze przez gospodarzy; pielgrzym śpiewa najgłośniej jak może; pomaga innym braciom i siostrom; codziennie uczestniczy w Mszy Świętej i nosi radość w sercu z przyjęcia Pana Jezusa; na koniec dnia ustawia się w kolejce do służby medycznej w celu opatrzenia ran na stopach; pielgrzym chętnie kładzie się spać, bo nawet najtwardsza karimata sprawia, że nie trzeba już znajdować się w pozycji wertykalnej.